Kanadyjkarze.pl
Kobiety pływają coraz szybciej na... wyczynowej kanadyjce.
Historia rozpoczęła się w 2000 roku.
Ruch na rzecz kanadyjek kobiet nabiera szybkosci i obecnie pozostał jeden krok od ostatecznego celu - by dopuscić kobiety do startu na Igrzyskach Olimpijskich! Na pewno zastanawiasz się co kobieta może osiągnąć w sporcie zarezerwowanym tylko tylko dla mężczyzn. Obecnie sport ten bowiem ogranicza się do męskich konkurencji, nie dla kobiet i tak jest od 1924 roku. Co więcej w większosci państw z "męskimi drużynami" kanadyjkarzy, kobiety są całkowicie (również prawnie) pominięte, jesli chodzi o wyscigi na kanadyjkach. Zostały także pominięte w wyżej wymienionej kwestii również przez Międzynarodowy Związek Kajakowy (International Canoe Federation - ICF). Ale o tym później!
Pam Boteler
W Stanach Zjednoczonych kobiety były zapomniane przez tamtejszą federacje kajakową (USACK - USA Canoe & Kayak), aż do przełomowego roku 2000, gdy na szczeblu lokalnym Klub Kajakowy Lanier Lake (Lanier Lake Canoe/Kayak Club) w Gainsville podjął decyzję o umożliwieniu startu kobietom w regatach narodowych. Mogły one rywalizować jedynie w konkurencjach razem z mężczyznami, lecz w kategoriach niższych od kategorii wiekowej seniora. Był to pierwszy krok w pełni otwierający płci żeńskiej drzwi do kanadyjek. Jedna z Amerykanek podjęła wyzwanie i wykorzystała szanse, którą jej dano. Nazywa się Pam Boteler. Nie tylko zmierzyła się razem z mężczyznami na dystansie 500 m w kategorii juniorów, lecz wróciła do domu z brązowym medalem zdobytym na jednynce oraz ze złotym medalem zdobytym na dwójce na tym samym dystansie, wraz z partnerką Heather McNie! Ten pierwszy rok miał ogromne znaczenie - kobiety zdementowały stereotyp myslenia i dawne schematy sportu jakim były i są wyscigi na kanadyjkach. Pomimo to, zdobycie poparcia umożliwiającego kobietom start w Mistrzostwach Stanów Zjednoczonycm zajęło jeszcze 2 lata - był to okres gdzie musiały scigac sie i wygrywac z mężczyznami. W 2002 roku kobiety mogły już startować we wszystkich kategoriach wiekowych i na wszystkich typach łódek, włączając w to C4. Pierwszym krajem poza Stanami Zjednoczonymi, który dopuscił kobiety do startu w zawodach krajowych była w 1995 roku Kanada.
Pam Boteler
Mimo, że Boteler kontynuowała uprawianie kanadyjek oraz pozostała niezwyciężona w swojej kategorii w Stanach Zjednoczonych oraz zdobywała wiele medali w zawodach rangi międzynarodowej, wygrywanie trofeów nie jest jej głównym i pierwszorzędnym celem. Gdy schodzi z wody ciężko pracuje nad ideą, by kobiety mogły równoprawnie scigac się na całym swiecie na tych samych zasadach co mężczyźni. Stara się wpłynąć na nastroje społeczne i zachowania ludzi. Od 2000 roku Boteler pracuje z Kanadyjką Sheilą Kuyper (pionierką w kobiecych kanadyjkach i najbardziej utytułowaną "kanadyjkarką") oraz ze wspomnianą McNie (prowadzącą organizacje WomenCan), by lobbować równouprawnienie płci w międzynarodowycyh zawodach i by zachęcić inne państwa do włączenia kobiecych kanadyjek do najbardziej prestiżowych zawodów krajowych. WomenCan to międzynarodowa grupa kobiet i mężczyn zajmująca się tworzeniem warunków i możliwosci dla kobiet chcącyh podjąć wyzwanie, jakim są kanadyjki.
Pam Boteler
Powyższe działania opłaciły się znacząco i otworzyły drogę sportowcom skupionym w USACK (Federacja Kajakowa Stanów Zjednoczonych) oraz w CCA (Canadian Canoe Association - Kanadyjski Związek Kajakowy).Międzynarodowe starty stały się rzeczywstoscią w kwietniu 2001 roku podczas pierwszego Pucharu Swiata organizowanego prze Lanier Canoe/Kayak Club (LCKC). Poźniej w lipcu 2001 roku Meksyk dopuscił kobiety do startu w Mistrzostwach Panamerykańskich. W 2002 roku Brazylia była organizatorem Mistrzostw Panamerykańskich w październiku i również włączyła konkurencje kobiece wyżej wymieniane. Podczas kajakowych Mistrzostw Swiata organizowanych prz LCKC (w Gainsville) kobiece kanadyjki miały być konkurencją pokazową - kobiety miały scigać się razem z mężczyznami. Boteler reprezentowała USA we wszystkich tych imprezach.
Pam Boteler
Droga do obecnego stanu rzeczy była usiana przeszkodami, lecz WomenCan wolało nazywać je "szansami". Przezwyciężenie wszelkich blokad, by pokonać głeboko zakorzenione stereotypy kulturowe na temat kobiet w kanadyjkach było trudne. Szansa lobbingowa w ICF (Międzynarodowym Związku Kajakowym) pojawiła się w sierpniu 2002 roku na Mistrzostwach Swiata w Sevilli (Hiszpania), gdzie wszyscy znaczacy członkowie Związku zgromadzili się w jednym miejscu. Równoczesnie z Mistrozstwami Swiata w Hiszpani miał odbyć się coroczny kongres Międzynarodowego Związku Kajakowego na którym miały zostać przegłosowane kobiece starty na kanadyjce. Niestety, niefortunnie głosowanie nie odbyło się, a kwestie dotyczące kobiet w kanadyjkach z powodu braku czasu zostały tylko oględnie przedyskutowane. Członkowie International Canoe Fedearation bezwzględnie odrzucili owe propozycje w dyskusji, argumentując, iż Międzynarodowy Związek nie ma pieniędzy na wprowadzenie i rozpropagowanie nowych konkurencji, a także ukazując mit z dawnych czasów, że przy pozycji i sile jaką musi włożyć zawdonik wiosłujący na kanadyjce, kanadyjki niszczą żeński układ rozrodczy (nie uzasadniono oraz nie potwierdzono ostatniego argumentu żadnymi badaniami naukowymi!).
Pam Boteler
Od tamtej pory Boteler i WomenCan pracowali jeszcze bardziej zaciekle, by zachęcić swoje dwa kraje (USA i Kanadę) do popierania ich idei i do propagowania jej wsród pozostałych państw. Ich praca polegała teraz głównie na szukaniu sponsorów, pieniędzy, a także poparcia mediów, by wspierać zawodniczki chcące uprawiać kanadyjki na całym swiecie.
Pam Boteler
Boteler stwierdziła: "To może zająć 30 lat, ale po co stać bez ruchu. Nie stój i nie patrz! - po prostu wsiądź na kanadyjke i wiosłuj (Just Canoe It - Just Canoe It to nazwa strony WomenCan - www.justcanoeit.com)! Przecież Ty lub ktos kogo znasz może być kolejnym Mistrzem Olimpijskim!"
Arkadiusz Mąkina
Źródła:
Women Sport Fundation
Just Canoe It
Pam Boteler Website
Kanadyjkarze.pl
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |